Pesten

op de achtergrond spelende gidsen op een gesjorde speeltuin. Er een triest kijkende gids.

Pesten komt helaas nog altijd voor. Maar wat is pesten eigenlijk? En hoe herken je het?

Wat is pesten?

Pesten is kwetsend en/of bedreigend gedrag dat zich stelselmatig herhaalt, waarbij het slachtoffer emotionele of fysieke schade oploopt. Pesten gebeurt regelmatig of voor een langere tijd, vaak in groepsverband. Er is een machtsverschil tussen pester en slachtoffer. 

De pester wil zich groter, (verbaal) sterker of populairder voordoen dan het slachtoffer. Met andere woorden: de pester is op zoek naar macht, en probeert die te verkrijgen door het slachtoffer te viseren. Vaak is de angst om zelf gepest te worden ook groot bij de pester.

Maar wat is plagen dan?

Plagen is van korte duur. Er is geen machtsverschil, waardoor je makkelijk kan terugplagen. Dit wil niet zeggen dat plagen niet kan kwetsen.  

En ruzie?

Ruzie is het gevolg van op zichzelf staande conflicten. Er is niet noodzakelijk een machtsverhouding. Vaak kunnen kinderen en jongeren ruzies zelf oplossen. Denk bijvoorbeeld aan de ruzies tussen broers en zussen of tussen goede vrienden. 

Enkele misvattingen over pesten

“Het pesten zal vanzelf wel over gaan” 

“Van pesten word je hard” 

“Wie wordt gepest, lokt het zelf uit” 

“Bij ons wordt er niet gepest”


Misschien hoorde je deze dingen al eens uit de mond van je medeleiding of een ouder, of dacht je ze zelf. Dat zijn misvattingen over pesten.

In een groep waar een pestsituatie voorkomt, heb je verschillende rollen:

Pester(s), slachtoffer(s) en de middengroep: meelopers, struisvogels, redders, onopmerkzamen. Daarnaast heb je dan de leiding en ouders die ook betrokken (kunnen) zijn in de situatie. Meer uitleg over die rollen lees je hier.

Pesten komt vaak voor. De gevolgen zijn moeilijk in cijfers te vatten. Angst, een ongelukkig gevoel, een laag zelfvertrouwen, ontwikkeling die wordt belemmerd … het zijn allemaal mogelijke consequenties in iemands (latere) leven. Verder zijn er ook gevolgen voor de pester(s) en de toeschouwers: weinig vrienden, etiket van ‘pester’, vijandige sfeer, schuldgevoelens …

Als je jouw reactie op een pestsituatie beperkt tot het straffen van de pesters, los je meestal niets op. Pesters nemen dan misschien wraak door nog geniepiger hun slachtoffer aan te pakken, waardoor slachtoffers niet durven vertellen dat ze gepest worden.

 

Honger naar meer?

Lees de brochure over de No-Blamemethode van Tumult vzw.

Lees het verhaal van Sam. Dit stripverhaal vertelt het verhaal van Sam aan de hand van de zeven stappen van de No Blame-methode.

Surf naar het jongerenportaal WAT WAT voor informatie over gepest worden.

Surf naar Klasse voor artikels over pesten.

Ook op Kennisplein vind je meer info over (cyber)pesten. 

Ben je geholpen met deze info?