Moeilijke gesprekken

Een leider en twee leden praten al zittend voor hun tent.

Hoe geef je jouw gesprekspartner een veilig gevoel? Deze zes tips helpen je op weg.

Als leiding is je houding naar je medeleiding en leden toe zeer belangrijk. Je probeert met je eigen houding een veilige sfeer te creëren in de groep. Zij spiegelen namelijk vaak het gedrag dat ze zien en als (bege)leiding heb je een voorbeeldfunctie naar de jongeren toe. Hieronder staan verschillende tips of handvaten om goed om te gaan met elkaar. 

Tip 1: neem een open houding aan.

Je wil dat anderen het gevoel hebben bij jou terecht te kunnen met hun bezorgdheden, zonder dat ze moeten vrezen voor een oordeel. 

Tip 2: luister actief.

Dit kan je doen door de spreker aan te kijken terwijl die praat, een open en ontspannen lichaamshouding aan te nemen, te knikken terwijl iemand praat om te tonen dat je aan het luisteren bent  … Wees ook niet bang om stiltes te laten. 

Tip 3: vraag door.

Om zeker te zijn dat je mee bent met het verhaal en om de spreker het gevoel te geven oprecht geïnteresseerd te zijn, kan je zo nu en dan bijvragen stellen en wat er net gezegd is geweest parafraseren. Zo ben je zeker dat je de boodschap juist hebt begrepen. Respecteer wel als de persoon er op dat moment niet over wil praten. Geef dan aan dat je zeker openstaat voor een gesprek in de toekomst.

Tip 4: geef erkenning en waardering.

Door vertrouwen te geven en de persoon gerust te stellen kan je ook een steun zijn voor de ander. Je kan de persoon aanmoedigen om zich kwetsbaar op te stellen door erkennend te reageren en die persoon waardering te geven voor hun verhaal en eerlijkheid.

Tip 5: spreek vanuit de ik-vorm.

Zo voorkom je dat je anderen woorden in de mond legt. Door vanuit jezelf te praten, leer je ook anderen hun eigen gevoelens te benoemen en niet te veralgemenen.

Tip 6: bespreek volgende stappen.

Als jullie het nodig vinden om medeleiding, andere leden en/of ouders op de hoogte te brengen, is het belangrijk om daar samen akkoord over te zijn. Stem dus af met jouw lid wat, hoe en aan wie je zaken zal vertellen en wat de volgende stappen zijn. Hier is het soms balanceren tussen wat je denkt dat zeker belangrijk is om (discreet) te delen of om jouw vertrouwensrelatie met jouw lid te bewaken. Weet dat je al dan niet anoniem kan afstemmen met iemand van de pedagogische staf indien het moeilijk is een inschatting te maken.

Da's niet gemakkelijk...

Inderdaad. Deze tips allemaal toepassen, is allesbehalve gemakkelijk. Weet dat er niemand deze perfect toepast. Het is iets wat je moet uitproberen en enkel al doende in kunt groeien. Fouten maken en daarvan bijleren en groeien als leiding is heel oké. Probeer daarin ook zeker mild voor jezelf te zijn. Het bewust bezig zijn met hoe je omgaat met je leden (en medeleiding) en de moeite nemen om deze tips te lezen, is al een belangrijke eerste stap, die je net hebt gezet.

Zelfzorg

Je inzetten voor de ander kan best confronterend zijn. Je trekt je misschien wel dat ene verhaal van die nieuwe kabouter heel hard aan. Of na de scoutsactiviteit ben je doodop omdat je letterlijk met handen en voeten jouw best hebt gedaan om de jongverkenners met elkaar te laten overeenkomen. Wie weet had een van jouw medeleiding een kater en voelde de ander zich niet goed in zijn vel. En jij maar zorgen dat iedereen op hun gemak is en het spel vlot verloopt en ze veilig terug aan het lokaal zijn.

Weet dat ook jij grenzen hebt, die je mag aangeven. Sta stil bij wat je denkt, voelt, opmerkt bij jezelf en vertel dit op een rustig moment aan je medeleiding. Het benoemen waar jij nood aan hebt, kan rust geven en wie weet ook wel wat verandering bieden.

Ook al wil je voor iedereen en alles heel veel doen, weet dan dat het gras niet groeit door eraan te trekken, dat ieder steentje verleggen in de rivier toch zorgt voor een nieuwe deining en dat ook jij recht hebt op zorg.

In contact met kinderen en jongeren met een rugzak(je) is er een grote kans dat er zaken beklijven en harder binnen komen dan je misschien zelf verwacht had. Dit is normaal. Vaak is het ook zo onrechtvaardig en wil je hiervoor strijden of maakt dit jou verdrietig. Bekijk dan in jouw omgeving of je terecht kan bij iemand om hierover te praten. Afleiding zoeken en ontspannen kan soms ook opluchten.

Indien je het allemaal even niet meer weet, dan kan je gerust contact opnemen met iemand van de pedagogische staf.

 

Ben je geholpen met deze info?