Verontrustende thuissituatie

De scouts is voor veel kinderen en jongeren een veilige haven. Een plek waar je je kan amuseren, maar waar je ook terechtkan bij elkaar als het even wat minder goed gaat. Wat als je als leiding verontrustende signalen opmerkt bij (een van) je leden? Wat mag, kan en moet je dan doen als leiding?

Heb je als leiding weleens het gevoel gehad van ‘hier klopt iets niet’? Vermoed(de) je dat er meer gaande is bij je leden?

Je merkt dat Lou al enkele weken blauwe plekken heeft op haar armen en benen.
Tijdens het winterweekend komt Leon zonder aangepaste kledij naar de scouts. Hij heeft bijvoorbeeld geen warme jas bij.
De ouders van Sophia en Matheo komen hun kinderen steevast te laat ophalen van de activiteit.
Eden vertelt dat zijn papa hem regelmatig hardhandig vastneemt en hij bang van hem is.
Je hebt het gevoel dat er iets niet pluis is of je ziet of voelt een vreemde dynamiek tussen Sami en zijn ouders.
De ouders van Marie en Lucas zitten in een vechtscheiding die blijft aanslepen. Er is een duidelijke impact op de kinderen.

Er wordt geschat dat vandaag één op de acht kinderen een vorm van kindermishandeling meemaakt. Dat kan gaan van fysiek geweld tot psychologisch of seksueel geweld, verwaarlozing, getuige van partnergeweld, ... Veel kinderen en jongeren voelen zich hierin alleen. Leiding kan hierin veel betekenen.

Wat kan je doen?

Leiding staat vaak dicht bij leden en hun ouders waardoor ze bepaalde zaken opmerken. Dat wil niet zeggen dat de verantwoordelijkheid dan bij jou als leiding ligt of dat je alles alleen moet doen. Gelukkig hoef je geen held te zijn of alles op te lossen om toch al veel te betekenen. Gewoon luisteren doet al veel. Gebruik je basiskrachten.

Vertrouwen op je buikgevoel: Als je bezorgd bent, mag je luisteren naar wat je buik jou vertelt. Luister naar dat gevoel.
Een kalm hoofd en luisteren: Slaat je hoofd op hol tijdens een verhaal? Probeer de rust te bewaren en durf te luisteren zonder over te gaan op oplossingen.
Zien en afstand nemen: Ben je nauw betrokken bij een verhaal? Geef jezelf dan even de tijd om alles op een rijtje te zetten.
Spreken en communiceren: Durf je bezorgdheden uit te spreken naar anderen, van medeleiding, tot ouders, iemand van de pedagogische staf of jouw districtscommissaris en AGC Integriteit. Blijf er niet alleen mee zitten.

Soms kan jouw ‘niet-pluisgevoel’ ook verklaard worden naar een bezorgdheid of een lid wel voldoende kansen krijgt. Het kan dus dat het niet te maken heeft met niet goed genoeg ouderschap, maar dat ouders het financieel moeilijker hebben maar wel het beste voor hebben met hun kind. Het kan een krachtig signaal om dit te bespreken met ouders. Scouting op maat helpt je verder op weg.

Wie kan helpen?

Op de website van KIMIWA vind je nog meer info over dit thema en je basiskrachten als leiding. Op basis daarvan kan je contact opnemen met 1712, het clb, de pedagogische staf, …

Wil je meer weten over hoe dit thema en hoe je hier als leiding mee aan de slag kan? Neem dan zeker een kijkje op deze website, speciaal ontworpen voor leiding die in aanraking komen met dit soort situaties.

Zelfzorg

Verontrustende verhalen kunnen je als leiding enorm aangrijpen. Onthoud dat je er niet alleen voor staat, dat je hulp kan en mag vragen. Spreek erover, zorg voor jezelf of laat voor jou zorgen.