Post Nuclear

Details

Duur: 120 minuten

Groepen: 2

Intensiteit: zwaar

Leeftijd: van 12 tot 17 jaar

Spelers: van 8 tot 20

Soort: bosspelen

Terrein: groot

Thema's: andere

Inkleding van het spel: na WW3 heerst er een nucleaire winter en twee rivaliserende stammen zijn genoodzaakt samen te leven op een oppervlakte die te klein is voor hun beiden daar de rest van de planeet niet meer bewoonbaar is voor de komende tienduizenden jaren, één van de twee ploegen zal dus als de overwinnaar uit de bus moeten komen. Doel van het spel: de meeste opdrachten vervuld hebben. Locatie: de locatie van het spel is wel wat belangrijk, want dit kan alleen maar bijdragen tot de geloofwaardigheid van het spel, en dus mogelijkheid voor de leden om zich makkelijker te kunnen leven, bijvoorbeeld als je het bij of misschien zelfs in een ruïne of een verlaten fabriek ofzo kan spelen, of in de lente of de herfst wanneer de natuur nog wat bar is. Spelwijze: Aangezien gesofisticeerde wapentuig uit den boze is, maar om het wel plezant te houden voor de leden, kan je ze best op pad sturen gewapend met een kartonnen schild en een blaaspijp met wc-papier. Als ze een tegenspeler kunnen raken, moet die zijn leven afgeven, dat weer kan ingeruild worden voor extra wc-papier. De kampen bestaan uit 2 cirkels: de kleinste heeft een straal van maximum een meter en dient enkel om voorwerpen in te leggen, daarrond breng je een grotere cirkel aan met een straal van zo'n 5 meter of groter; als een tegenspeler zonder geraakt te worden tot in de grote cirkel kan doordringen, mag hij/zij niet meer geraakt worden, maar mag hij/zij wel schieten op de spelers van het kamp waar hij in zit. De opdrachten: - de veroveringsopdracht: de leden moeten een 5-tal kegels of andere voorwerpen zien te vinden die (goed) verstopt zijn over het terrein, deze opdracht is enkel geslaagd als één ploeg alle kegels heeft, veroverde kegels moeten in het kamp gelegd worden en mogen gestolen worden. Bij een ex aequo kan de opdracht eventueel slagen als één van de twee groepen het merendeel aan voorwerpen heeft. - de reconnaissance-opdracht is voor de begeleiding de technisch moeilijkste opdracht, hiervoor moet je namelijk het landschap waar je over speelt nauwkeurig in kaart brengen. Op deze kaart breng je dan ook aan (als je de voorwerpen zéér goed verstopt hebt, bijvoorbeeld: begraven, des te nauwkeuriger moet hun positie op de kaart zijn), de twee kaarten worden dan verknipt in puzzelstukken, best per puzzelstuk één voorwerp dat gevonden moet worden, en de twee kaarten worden best ook uniek verknipt, zodat ze de twee teams niet veel kunnen aanvangen met elkaars puzzlestukken. De puzzlestukken worden dan in enveloppen gestoken en verstopt, best niet te goed, aangezien de leden ze moeten kunnen vinden zonder verdere hulp. Een gevonden puzzelstuk moet dan terug gebracht worden naar de "map", dit is een plaats buiten het kamp, ongeveer in het midden van het terrein waar de puzzlestukken aan elkaar gemonteerd worden, deze "map" is niet mobiel, en voor inzage moeten de leden dus altijd terug komen naar deze plek, per team ook een apart zo'n plaats maken. - de overlevingsopdracht: de leden moeten een zo groot mogelijk levensvoorraad verzamelen, hiervoor maak je best duidelijke afspraken met de leden over wat geldt om voor een levensvoorraad te dienen, om de natuur geen schade toe te brengen; zo hadden wij afgesproken (het was herfst) dat enkel rode bladeren en/of bessen gebruikt mochten worden; deze opdracht kan je laten slagen afhankelijk van wat je gekozen hebt per aantal of per gewicht. - de offensie-opdracht: de ploeg die het eerst 30 mensen kan doden (lees dus: raken met de blaaspijp) van het andere team, wint deze opdracht. - de defensie-opdracht: de ploeg die gedurende 15 minuten geen leven verliest wint deze opdracht, dit kan gecontroleerd worden door de leid(st)er in het kamp, die met een chrono nagaat of ze gedurende 15 minuten geen leven moet uitdelen; het is de leden hun goed recht natuurlijk om als ze hun leven verloren zijn, maar de minuten bijna om zijn, om geen leven te gaan halen, ze mogen dan wel niks op het terrein verplaatsen of schieten op tegenstanders, dit maak je hen best duidelijk. De opdrachten moeten zeker niet in deze volgorde uitgevoerd worden en ze moeten ook niet allemaal vervuld worden, het team met de meeste geslaagde opdrachten wint. In de twee kampen zet je best elk een leid(st)er die de levens uitdeelt en controleert, en een derde mobiele leider die bvb. drie wc-papiervelletjes uitdeelt per leven dat hij krijgt, en die een oogje in het zeil houdt op het terrein. Opdat dit facet ook eerlijk zou verlopen, verplichtten we ook alle leden om hun leven met een elastiek rond hun bovenarm aan te brengen, zodat het meteen duidelijk is voor de anderen dat hij/zij wel/niet een leven heeft.

Variaties

Je kan ervoor opteren om nog extra tikkers op het terrein te zetten, of het thema te veranderen, of ... Laat je fantasie maar werken.

Opmerkingen

Dit spel is op zich zeer veilig, zelfs wc-papier recht in het oog zal geen blijvende letsels opleveren. Als je het spel uitlegt aan je leden, maak er wat tijd voor vrij, zodat ze alle aspecten goed doorhebben. Ik heb dit spel zelf van niks ontworpen, en normaal gezien heb ik zoveel mogelijk "loopholes" er uit gewerkt, maar mochten er toch nog zijn, contacteer me. Dit spel vraagt nogal wat voorbereiding, maar de beloning is navenant, mijn leden die niets langer dan 15 minuten willen spelen, wilden dit zelfs de hele dag spelen.

van Frank Schevers, LG909, Aterstaose, Tongeren

Materiaal

  • Evenredig naar het a twee verschillende levens.
  • genoeg markeerlint voor de kamp
  • een 5-tal kegels of andere voorwerpen om te verstoppen
  • Evenredig naar het a karton om schilden van te maken
  • Evenredig naar het a blaaspijpen, wc-papier
  • Naargelang de hoevee enveloppen
  • Naargelang de hoevee de kaarten (puzzlestukken).