Moeilijkheden met eten op kamp
Op kamp gaan met je groep is een leuk avontuur, samen op ontdekking en van alles beleven. Maar wat als iemand binnen de groep kampt met een eetstoornis? Dit stappenplan helpt je op weg.
Stap voor stap een eetstoornis ondersteunen
Bedenk op voorhand of de leidingsploeg dit kan ondersteunen
Hiervoor sta je best bij twee dingen stil:
- Weten we genoeg over wat de eetstoornis inhoudt?
- Wat is de cultuur rond eten binnen onze groep? Hoe hard geven we (onbewust) aandacht aan eten, uiterlijk en gewicht en hoe communiceren we hierover naar elkaar?
Maak een inschatting van de situatie
Maak samen met de persoon en eventueel de ouders, opvoedfiguren en/of een eventuele hulpverlener van het lid dezelfde inschatting van de situatie. Bespreek of er factoren zijn waar jullie rekening mee moeten houden en of de persoon zelf in staat is om mee te gaan.
Wees een luisterend oor
Onthoud dat je als leiding geen hulpverlener of therapeut bent, en dat je er niet bent om de eetstoornis op te lossen. Willen jullie graag iemand ondersteunen? Weet dat een luisterend oor al veel kan betekenen.
Zorg voor jezelf
Naast zorg voor anderen, is zelfzorg ook heel belangrijk. Bekijk wie er binnen de groep een luisterend oor voor jou kan bieden. In overleg met de jongere en diens ouders kan ook een hulpverlener ingeschakeld worden die tijdens het weekend of kamp bereikbaar is.
Maak duidelijke afspraken
Maak duidelijke afspraken met die persoon en eventueel diens ouders of hulpverlener. Enkele richtvragen om het gesprek op gang te brengen:
- Hoe verlopen de eetmomenten? Wat zijn hier de verwachtingen naar elkaar toe?
- Wat zijn moeilijke momenten?
- Wat kan het lid doen wanneer het moeilijk gaat?
- Wat kan de leiding doen wanneer het moeilijk gaat?
- Wat als de leiding zich zorgen maakt?
- Spreek ook duidelijk af wie je kan bereiken bij eventuele vragen of moeilijkheden.
Do’s and don’ts
- Behandel het lid niet anders dan de andere leden. Blijf hen betrekken bij de activiteiten en laat deze zo normaal mogelijk doorgaan.
- Laat de maaltijden ook zo normaal mogelijk verlopen. Zorg voor gevarieerde en evenwichtige maaltijden en controleer het lid niet over hoeveel die eet. Het controleren kan alleen maar meer stress bezorgen.
- Onthoud dat de therapie buiten de scouts gebeurt. Een luisterend oor bieden en inzetten op een fijne groepssfeer kan al wonderen doen! Een omgeving waar de leden zichzelf kunnen zijn, contacten leggen en talenten ontdekken, is al een enorme steun in het herstelproces van het lid én versterkt de andere leden ook!
- Bekijk samen met het lid of en hoe de groep hiervan op de hoogte kan gebracht worden. Heb hier zeker oog voor wat dit doet met andere leden en bewaak mee dat er met respect over elkaar en over deze thematiek wordt gebabbeld. Hier kan natuurlijk een bezorgdheid bij komen kijken dat ‘leden elkaar zouden kunnen aansteken’. Zorg dat deze thematiek bespreekbaar blijft binnen de groep als de leden hier nood aan hebben.
Zelfzorg en ondersteuning
Weet dat ook jij grenzen hebt die je mag aangeven. Sta stil bij wat je denkt, voelt, opmerkt bij jezelf en vertel dit op een rustig moment aan je medeleiding. Het benoemen waar jij nood aan hebt, kan rust geven en wie weet ook wel wat verandering bieden.
Ook al wil je voor iedereen en alles heel veel doen, weet dan dat het gras niet groeit door eraan te trekken, dat ieder steentje verleggen in de rivier toch zorgt voor een nieuwe deining en dat ook jij recht hebt op zorg.
Indien je het even allemaal niet meer weet of je het even moeilijk hebt, spreek dan iemand van je groep aan of neem contact op met de pedagogische stafmedewerkers. Je kan ook altijd meer info vinden op de website van Eetexpert.
Ben je geholpen met deze info?